ساختمان اصلی و بدون گسیختگی منطقه معدنی عبارت است از تاقدیس با امتداد شرقی كه زاویه شیب یالهای آن از 24 تا 45 درجه میباشد . محور تاقدیس در امتداد خط چاههای 147 و 132 و 32 قرار دارد و امتداد شرق تحت زاویه 15 تا 20 درجه پایین میرود . یال كوتاه و پر شیب تاقدیس كه به تدریج از شیب آن كاسته میشود به یال كم شیب ناودیس وصل میشود . این یال كم شیب ناودیس شرایط ساختمانی بلوك مركزی را تعیین میكند . شیب لایه در اینجا نزدیك به شرق و با شیب 10 و تا 20 درجه میباشد .

 

 

 

 

در قسمت كناری و غربی بلوك جنوبی رسوبات مفید ناودیس كم شیب با امتداد جنوب شرقی به وجود می آورد یال جنوبی این ناودیس تماماً توسط گسل بزرگ بیورزین كندوان قطع شده است .

 

 

میدان معدنی در تمام قسمتهای آن توسط یك سری شكستگی به صورت پیچیده ای در آمده است . این گسلها منطقه معدنی را به بلوكهای جدا گانه تقسیم میكند .

 

 

گسلها به صورت گراویتی (گسل مستقیم ) ،گسل معكوس و روارنده میباشد ،كه در آن گسل گراویتی بیشتر و به دو سیستم اصلی تقسیم میشوند (با امتداد جنوب شرقی و شمال شرقی )كانسار ذغال معدن با یك لایه قابل كار مشخص شده است ،لایه در قسمت پایین سوئیت آلاشت منطبق است و 30 تا 50 متر بالای اولین لایه گراویتها قرار دارد . به كمك كارهای معدنی و چاههای زمین شناسی اكتشافی وجود لایه قابل كار در همه جا تایید شده است .

 

 

در بیشتر قسمتهای معدن ساختمان سه لایه ای ندرتاً تا چهار لایه ای مشاهده میشود . در اینجا استروكتر آن در سطوح بلوك اختلاف زیادی داشته و بستگی به ضخامت لایه های ذغالی و به طور كلی به ضخامت ميان لايه بستگي دارد.

 

 

 

ساختمان لايه در بلوك مركزي                                                                   ساختمان لايه در بلوك جنوبي

 

 

 

 

لايه فوقاني ذغال      30/0-28/0 متر                                                         لايه فوقاني ذغال     35/0-30/0 متر

 

 

ميان لايه                2-5/1 متر                                                               ميان لايه              20/0-15/0 متر

 

 

لايه وسطي ذغال       50/0-45/0 متر                                                        لايه وسطي ذغال     40/0-30 متر

 

 

ميان لايه                80/0-60/0 متر                                                         ميان لايه               5/1-1 متر

 

 

لايه پايين (ماركر)      35/0-30/0 متر                                                        لايه پايين ذغال        30/0-25/0 متر

 

 

لايه فوقاني ذغال در سطح بلوك جنوبي گاهي به 2 متر و ندرتاً به سه لايه تفكيك ميشود كه  بين آنها ميان لايه هائي به ضخامت 20/0-10/0 متر وجود دارد .

 

 

بلوك شمالي معدن ذغال سنگ سنگرود :

 

 

بلوك شمالي معدن سنگرود كه به وسعت 5/5 كيلومتر مربع است در شمال بلوك مركزي واقع و به وسيله يكسري گسلهاي گراويتي از آن جدا ميشود . اكتشاف ذغال اين بلوك به وسيله رسوبات پالئوژن با ضخامت 290-120 متر پوشيده شده است ،از سال 1353 شروع و طي آن از 28 ارديبهشت 1362، 45 حلقه چاه حفر گرديده است كه تماماً به وسيله روشهاي مختلف ژئوفيزيكي بررسي گرديده است ، از نظر ساختماني اين بلوك بخشي از يال شمالي ناوديس معدن شماره 1 شامل ميشود كه به وسيله يك سري شكستگي هاي گراويتي با اختلاف ارتفاع 600-400 متر در غرب و 200 متر در جنوب شرقي (بلوك شمالي ) از بلوك مركزي جدا ميشود .

 

 

لازم به ياد آوري است كه بلوك شمالي يال پاييني گسل گرايتي را تشكيل ميدهد . قسمت شمالي بلوك شمالي به وسيله يك سري گسل محدود ميشود . شيب لايه هاي ذغال دار به طرف جنوب است و اندازه زاويه آن 30-40 درجه ميباشد .

 

 

در داخل بلوك شمالي به وسيله چاه هاي حفاري و برداشتهاي زمين شناسي يك سري شكستگيها با اختلاف ارتفاع 17-15 تا 70-57 متر مشخص شده است . اين شكستگيها امتداد لايه ذغال دار را تقريباً به طور عمودي قطع ميكند . دو شكستگي در افقهاي پايين موازي لايه با اختلاف ارتفاع 200-110 متر قرار دارد .

 

 

در محدوده بلوك شمالي مثل بلوك اصلي (مركزي و جنوبي) داراي يك لايه قابل كار است كه در قسمت غربي بلوك ساختمان ساده اي دارد و به طرف شرق ساختمان لايه پيچيده و دو لايه ميشود .

 

 

ضخامت مفيد لايه از 54/0-49/0 تا 1-1/4 متر تغيير ميكند كه غالباً در حدود 80/0-70/0 متر ميباشد.

 

بر اساس ارقام فوق و طبق رده بندي ذغال ايران ذغال بلوك شمالي با مارك روسي (كا)و گروه تكنولوژي (كا 10) ميباشد.

نظرات شما عزیزان: